Geplaatst op Geef een reactie

Schipper mag ik overvaren ja of nee?

Via een vriendin in Londen kwam ik bij een handelaar terecht in de UK. Deze man had het goed voor elkaar. Een hele loods vol met mijn droomitems. Nu nog naar de UK toe om te gaan inkopen.

Ik ben een busje gaan huren via Snappcar, en een aanhanger van vrienden geleend, en een dag voor ik ging vertrekken toch nog even preventief een Corona test gedaan. En wat bleek, ik had Corona. Super balen, maar eerst in quarantaine. Een paar weken later, was mijn conditie volledig weg, maar ik mocht wel weer naar de UK toe.

Gelukkig schoot mijn vader van 72 mij te hulp. Hij wilde wel met mij mee. Dat kwam goed uit, want ik was chronisch moe maar wilde toch wel echt met eigen ogen zien of ik niet van een 1 of andere internetscam zou hebben gekocht.

De dag was daar. 
Busje opgehaald – check
Mijn vader achter het stuur – check
Paspoorten bij ons – check
Bootticket IJmuiden Newcastle – check

Nu nog op tijd aankomen bij de boot. Maar onderweg zat helaas alles tegen. Richtingaanwijzer van onze aanhanger deed het niet, en we kregen hem maar niet aan de praat. En daar bovenop kwamen we in 2 grote files terecht. En ik had geen ‘flex’ticket gekocht, want die vond ik te duur, dus we MOESTEN de boot halen.

Een minuut voor tijd komen we aan bij de haven, en we mochten gelukkig direct doorrijden van de douane. “Mam, they are waiting for you, please hurry”.

Yes, we made it!

Eenmaal in de UK ging alles super goed. De loods was fantastisch, de mensen vriendelijk en de meubels van waanzinnige kwaliteit! 

Geplaatst op Geef een reactie

Sprong in het diepe

Het begon met mijn baan opzeggen. Ik merkte niet gelukkig was in mijn werk. Het moest anders, maar hoe? Dus ik besloot een periode off-the-grid te gaan. Ik nam me voor om een periode geen (tot weinig) geld uit te geven, maar alleen maar dingen doen waarvan je blij wordt. 

En voor ik het wist, zat ik iedere dag Marktplaats af te speuren naar toffe kastjes, die ik kocht, opknapte en en weer verkocht. Daarnaast ging ik 1 dag per week een ZZP klus doen, die ervoor zorgde dat ik iets meer bestedingsruimte had. Want ik moest wel die kastjes kunnen inkopen.

En zo begon Scandinavian Vintage. Ik heb gewoon bij het eerste kastje een Instagram account aangemaakt, en ik ben mensen gaan vertellen over mijn zoektocht. En Scandinavian Vintage ontstond. Het begon eigenlijk met het zeggen dat het er was. Ondanks dat ik nog maar 1 kastje had, die heel snel weer verkocht was.

En zo op naar een volgend item. Ik leerde nieuwe technieken door op You Tube naar filmpjes te kijken, maar vooral door het gewoon maar te doen en veel fouten te maken. Zo had ik nooit verwacht dat ik zou weten hoe je losgekomen fineer zou moeten restaureren. Daar stond ik dan -met m’n goede gedrag-, een kastje te strijken met een strijkijzer. Ik leerde een klein beetje stofferen in het lokale wijkcentrum. Tot aan, kan je dit kastje nou het beste opfrissen met meubelolie, lak of beits? En o ja, krijtverf klinkt heel leuk en is hip, maar wat was dat een rotklus! En gebruik je voor deze kast nou het beste primer op waterbasis of heb je toch terpentine nodig? En welke verfsoorten zijn milieuvriendelijk en goed te gebruiken voor babykamers. 

Ik verkocht lampen, stoelen, boekenkastjes, tafels en dressoirs. En al gauw kwam ik erachter dat de vraag naar lage lange Mid-Century vintage dressoirs erg groot was.

Maar die waren moeilijk te krijgen. Ook realiseerde ik mij, dat ik te veel tijd kwijt was met 1 dressoir (vinden, ophalen, opknappen, fotograferen en verkopen). Als ik daar al mijn uren voor zou moeten berekenen, dan werden de items veel te duur. Dus ik moest een manier vinden om meer in te kopen, met minder moeite en voor minder geld. Alleen op die manier zou ik een winstgevend bedrijf kunnen opzetten. Toen ben ik gaan zoeken in het buitenland naar handelaren, waar ik groots van kon gaan inkopen. Dat vond ik uiteindelijk dankzij een vriendin die in de UK woont.

Het lukte, en hoe 🙂 Lees dat in mijn volgende blog!